Bijdragen van Tom Mulder
Geheugen van de Amsterdamse tram

<< terug naar index Tramcolumns

volgende column >>

Tramcolumn 63

Share |

WE ZIJN ZO BIJ U TERUG, NA DE RECLAME (240510)
door Tom Mulder -
tommulder@amsterdamsetrams.nl

Niet zo heel erg lang geleden, voordat er een soort ban kwam op reclame-uitingen op de GVB-trams en voordat er werd begonnen met het overschilderen in de blauw-witte kleur, waren vele trams het slachtoffer van de meest irritante reclamecampagne uit de GVB-geschiedenis.

 

Het begon op een maandagmorgen toen ik op het Weteringcircuit de eerste trams zag met een hele grote sticker op de kop van de wagen. De afbeelding stelde grote scherpe tanden voor. Naarmate de dag vorderde, bleek het niet om een reclameruimte op een enkele tram te gaan, die door het bedrijf van Joop van den Ende was gehuurd om een musical te promoten. Enkele tientallen trams waren van deze stickers voorzien. Uiteraard was het niet de schuld van Joop van den Ende, want deze reclamemogelijkheid was toen nog mogelijk. Maar je zag op de voorzijde van de wagens geen wagennummers meer, dus je wist bijna niet meer om welke wagen het ging en ze werden er niet mooier op.

 

Daarnaast was de campagne ook niet bijzonder sympathiek voor tramliefhebbers. Toen de campagne was afgelopen, werden de stickers weer verwijderd en niet alleen de stickers. De hele kop van de gelede wagens was in de meeste gevallen beschadigd en vooral de elektronen en de LHB-wagens werden het slachtoffer van deze reclamecampagne. Natuurlijk kenden we al decennia lang reclame-uitingen op tramwagens. Voordat de sticker werd uitgevonden, werd reclame aangebracht op grote emaille borden, die op de trams werden vastgeschroefd. Vooral vanaf rond 1962/63 werden reclameborden op trams erg populair.

 

In de oertijd van het GVB waren ze er ook al, maar zeker niet in grote aantallen, zoals decennia later. Wie herinnert zich niet de reclameborden voor Van Nelle koffie en thee in de jaren 40 en 50, die gewoon thuishoorden bij de tram. Sterker nog als je zo’n bord op een gevel zag, moest je ogenblikkelijk aan de tram denken. Je zag ze niet uitsluitend in Amsterdam maar ook in Den Haag en Rotterdam. Uiteraard genereerden deze reclameborden inkomsten voor het GVB. Voor zover ik me herinner is reclame op trams er bijna altijd geweest.

 

Zowel buiten als binnen in de tram in de vorm van kartonnen borden en plakplaatjes. Zelfs was er reclame op de zogenaamde lussen, waar je je tijdens de rit aan kon vasthouden. En nu heb ik het nog niet eens over de zeldzame uitingen, wanneer hele trams werden afgehuurd. Trouwens tijdens het laatste decennium van de vorige eeuw waren heel veel trams totaal beplakt met reclame. Je zag af en toe de hele tram niet meer omdat er zoveel reclameplastic was aangebracht. Het was ook een goede maatregel om met reclame op trams helemaal te stoppen met uitzondering van een enkele reclame-uiting. Op de Amsterdamse Combino’s kom je reclame helemaal niet meer tegen. Dat gold trouwens ook al voor de ‘oude’ series als ze de nieuwe kleuren hadden gekregen.

 

Terwijl we toch in een tijd leven, die bol staat van de reclame. Zo ook op trams. In de vorige eeuw tenminste. Maar er was geen vervoerbedrijf in Nederland, dat zoveel reclamemogelijkheid bood als het GVB. Die reclame was niet uitzonderlijk. Je zag ze ook in andere landen. Over de hele wereld. En over de gehele trams en bussen. Waardoor je niet meer naar binnen, maar wel naar buiten kon kijken.

Eventuele fouten voorbehouden (red.)

 
<< terug naar index Tramcolumns

volgende column >>

omhoog

laat een berichtje achter

 

Bezoekersteller

eXTReMe Tracker