|
Tramcolumn
83
DE GEHEIME HOBBY
(241010)
door Tom Mulder -
tommulder@amsterdamsetrams.nl
In de jaren ‘60 was ik
abonnementhouder bij het GVB. Dus overal in Amsterdam waar trams en
bussen reden had ik vervoer. Daarnaast hoefde ik nooit in de rij voor de
conducteur op drukke achterbalkons op de gelede wagens, maar kon ik heel
chique voor bij de bestuurder instappen. Alsof ik de directeur was. Zo
voelde ik me ook. En dat voor maar fl.18,-- per maand.
Tramaanleg rond de Czaar Peterstraat / Zeeburgerdijk
t.b.v. lijn 10
Foto: Tom Mulder
Het is jammer, dat de trams me niet
helemaal thuisbrachten en dat, als extra service voor vaste klanten, een
bestuurster me naar bed bracht en me ‘s ochtends weer wakker maakte met
een glaasje sinaasappelsap en een gekookt eitje. Natuurlijk kwam de
belangstelling voor de trams en bussen op de eerste plaats. Maar overal
waar ik leefde, dacht ik maar aan twee zaken de trams en bussen en…. de
radio.
Tramaanleg rond de Czaar Peterstraat / Zeeburgerdijk
t.b.v. lijn 10
Foto: Tom Mulder
Toen het blauwen wagenpark noodgedwongen en droef afnam en
daaruit voortvloeiend mijn hysterische interesse voor trams, kwam er
plotseling iets bijzonders op mijn pad wat hun plaats innam.
En dat was de komst van de Engelse radiopiraten. Het begon met Radio
Caroline op Goede vrijdag 1964. Enkele weken daarna gevolgd door Radio
Atlanta, dat later weer fuseerde met Radio Caroline. Met Kerst ‘64
opende zich de radiohemel met de komst van het op Amerikaanse radio
gebaseerde radiostation (wonderful) Radio London.
Tramaanleg rond de Czaar Peterstraat / Zeeburgerdijk
t.b.v. lijn 10
Foto: Tom Mulder
Alles bij elkaar waren
er binnen een jaar ELF verschillende op Engeland gerichte radiopiraten
met soms heel sterke zenders! En natuurlijk hadden hier we het sinds
1960 opererende Radio Veronica. Net zoals in Nederland was de
radiosituatie in Engeland erbarmelijk. Sterker, zowel de Nederlandse als
de Britse omroep schaamden zich diep als ze heel ordinair een populaire
grammofoonplaat draaiden. Ik ben er bijna zeker van, dat Nederlandse en
Engelse radiomedewerkers hun moeder en oma belden om zich voor die
ordinaire popmuziek te verontschuldigen.
Tramaanleg rond de Czaar Peterstraat / Zeeburgerdijk
t.b.v. lijn 10
Foto: Tom Mulder
Natuurlijk heeft in principe railvervoer niets te maken met radio. Maar
het is opmerkelijk, dat veel radiomedewerkers in binnen en buitenland
geïnteresseerd zijn in railvervoer. Natuurlijk zijn veel radiofans vaak
niet beroepsmatig met radio bezig. Maar er is nog een tak aan deze
stamboom en dat is de tak van de schepen.
Tramaanleg rond de Czaar Peterstraat / Zeeburgerdijk
t.b.v. lijn 10
Foto: Tom Mulder
De cirkel was daarmee rond. Ik
heb het nooit iemand horen zeggen, maar die combinatie is ongetwijfeld
de reden van het voortdurende enthousiasme voor radioschepen, terwijl
zij alle al lang, heel lang geschiedenis zijn. Terwijl ze dus
geschiedenis zijn, is de tak van de trams nog altijd springlevend en
groeiende door de voortdurende uitbreiding van het (internationale)
tramnetwerk.
Tramaanleg rond de Czaar Peterstraat / Zeeburgerdijk
t.b.v. lijn 10
Foto: Tom Mulder
Want als je denkt, dat de mooie tijd van trams in het
verleden ligt dan staat je nog wat te wachten! We zitten pas aan het
begin van de besmettelijke trammolitus. Er komen er nog veel meer! Als
je nadenkt over de gigantische toename van de bevolking, het verkeer, de
vervuiling en de geluidsoverlast is het niet meer dan logisch, dat ook
trams in aantal flink zullen aangroeien en toenemen. Net zoals radio
gigantisch is toegenomen! Want in 1964 hadden we echt maar TWEE
radiozenders: Hilversum 1 en Hilversum 2. Als je in het begin van de
60-er jaren naar je radio keek en luisterde, viel je onmiddellijk in
slaap!
Eventuele fouten voorbehouden
(red.)
 laat een berichtje achter |
