Bijdragen van Tom Mulder
Geheugen van de Amsterdamse tram

<< terug naar index Tramcolumns

volgende column >>

Tramcolumn 74

Share |

GRATIS GENIETEN (160810)
door Tom Mulder -
tommulder@amsterdamsetrams.nl

Er waren en zijn van die vanzelfsprekende plekken in Amsterdam, waar je tot op je botten kon en kunt genieten van al het moois wat het GVB de echte tramliefhebber kon en kunt bieden. Laten we op onze denkbeeldige wandeling in het Amsterdamse trammecca eens proberen de heerlijkste plekken uit te zoeken en daar in gedachten weer eens gaan staan.

Op de eerste plaats is daar natuurlijk de hoek van de Prins Hendrikkade en de Middentoegangsbrug, waar destijds de trams uit beide richtingen luid piepend en bellend je om de oren vlogen. Naarmate er meer blaadjes vielen werd er meer en meer gepiept. Omdat de situatie daar erg is veranderd door de uiterst succesvolle, razendsnelle en economisch verantwoorde bouw van de metro is een klein voorstellings vermogen op zijn plaats.


Prins Hendrikkade en de Middentoegangsbrug

De Damraklijnen reden vroeger via de Westelijke toegangsbrug en de Prins Hendrikkade naar het Damrak. Toen de lijnen 5 en 9 via de vernieuwde Kamperbrug naar het CS reden, werd het linksom wat minder druk maar drukker op de Middentoegangsbrug omdat 5 en 9 op die manier weer het CS verlieten. Tijdens de spits kwam je letterlijk ogen te kort als je alle blauwe wagens met of zonder bijwagen en de drie-assertreinen in de gaten wilde houden.


Westelijke toegangsbrug

Natuurlijk keek je ook even op als de 601 weer eens langs kwam op lijn 4 of 25. Niet alleen deze hoek van de Prins Hendrikkade was aantrekkelijk voor de tramologen maar ook iets verderop bleef interessant, waar het materieel voor de Martelaarsgracht de Prins Hendrikkade verliet. Het bekende grauwgele minihuisje op de Prins Hendrikkade was een baken voor de hobbyisten, zonder dat daar een reden voor te bedenken viel.


Lijn 27 vanaf de Martelaarsgracht

Maar dit punt was bijzonder geschikt voor de lijn 27-vloot, de extra wagens voor de lijnen 1 en 2 of de blauwe wagenstellen van lijn 13. Maar liefst vijf van deze lijn 13-combinaties trokken aan onze ogen voorbij. En dat iedere werkdag! Als ik dit zo schrijf, verlang ik onmiddellijk terug naar het begin van de 60-er jaren.


uitbundig zwaaiende personeel

En het leek destijds of het uitbundig zwaaiende personeel net zo genoot als wij. Het ging niet om enkele stellen, maar echt om tientallen blauwe wagens. Natuurlijk waren er meer van die mooie trampunten, zoals op de hoek van de Koninginneweg en de Amstelveenseweg. Daar kon je genieten van de wagens van lijn 1 en 2, enkelgeledes, losse drie-assers en losse blauwe wagens en de vaak twee-assige en drie-assige binnenlopers van de lijnen 7, 13, en 27! De dubbelgelede binnenlopers van lijn 17 namen we op de koop toe. In je linkerooghoek kon je ook nog alle wagens van lijn 16 in de gaten houden, die toen nog de Vaartstraat indraaiden. Overdag oogde lijn 16 blauw en ‘s avonds grijs. Amsterdam had meer van deze plekken.


Lijn 2 op de Koninginneweg

Als je binnenlopers van de Lekstraat wilde spotten was het Victorieplein de aangewezen plek. Daar zag je de lijnen 3, 4, 5, 9 en 25. Ik vond altijd, dat de bestuurders van de lijnen 4 en 25 mazzel hadden omdat hun eindpunten zo dicht bij de Lekstraat lagen. Aan de andere kant van de stad, bij de Havenstraat, gold dat ook voor de lijnen 1, 2, 16 en 24. Zouden de remises bewust op deze plaatsen gepland zijn? Ik denk het wel.


Lijn 4 in de Lekstraat

Eventuele fouten voorbehouden (red.)

 
<< terug naar index Tramcolumns

volgende column >>

omhoog

laat een berichtje achter

 

Bezoekersteller

eXTReMe Tracker