|
Tramcolumn
63
WE ZIJN ZO BIJ U TERUG,
NA DE RECLAME
(240510)
door Tom Mulder -
tommulder@amsterdamsetrams.nl
Niet zo heel
erg lang geleden, voordat er een soort ban kwam op reclame-uitingen op
de GVB-trams en voordat er werd begonnen met het overschilderen in de
blauw-witte kleur, waren vele trams het slachtoffer van de meest
irritante reclamecampagne uit de GVB-geschiedenis.
Het begon op een maandagmorgen toen ik op
het Weteringcircuit de eerste trams zag met een hele grote sticker op de
kop van de wagen. De afbeelding stelde grote scherpe tanden voor.
Naarmate de dag vorderde, bleek het niet om een reclameruimte op een
enkele tram te gaan, die door het bedrijf van Joop van den Ende was
gehuurd om een musical te promoten. Enkele tientallen trams waren van
deze stickers voorzien. Uiteraard was het niet de schuld van Joop van
den Ende, want deze reclamemogelijkheid was toen nog mogelijk. Maar je
zag op de voorzijde van de wagens geen wagennummers meer, dus je wist
bijna niet meer om welke wagen het ging en ze werden er niet mooier op.
 |
 |
Daarnaast was de campagne ook niet bijzonder sympathiek voor
tramliefhebbers. Toen de campagne was afgelopen, werden de stickers weer
verwijderd en niet alleen de stickers. De hele kop van de gelede wagens
was in de meeste gevallen beschadigd en vooral de elektronen en de
LHB-wagens werden het slachtoffer van deze reclamecampagne. Natuurlijk
kenden we al decennia lang reclame-uitingen op tramwagens. Voordat de
sticker werd uitgevonden, werd reclame aangebracht op grote emaille
borden, die op de trams werden vastgeschroefd. Vooral vanaf rond 1962/63
werden reclameborden op trams erg populair.
 |
 |
In de oertijd van het GVB
waren ze er ook al, maar zeker niet in grote aantallen, zoals decennia
later. Wie herinnert zich niet de reclameborden voor Van Nelle koffie en
thee in de jaren 40 en 50, die gewoon thuishoorden bij de tram. Sterker
nog als je zo’n bord op een gevel zag, moest je ogenblikkelijk aan de
tram denken. Je zag ze niet uitsluitend in Amsterdam maar ook in Den
Haag en Rotterdam. Uiteraard genereerden deze reclameborden inkomsten
voor het GVB. Voor zover ik me herinner is reclame op trams er bijna
altijd geweest.
 |
 |
Zowel buiten als binnen in de tram in de vorm van
kartonnen borden en plakplaatjes. Zelfs was er reclame op de zogenaamde
lussen, waar je je tijdens de rit aan kon vasthouden. En nu heb ik het
nog niet eens over de zeldzame uitingen, wanneer hele trams werden
afgehuurd. Trouwens tijdens het laatste decennium van de vorige eeuw
waren heel veel trams totaal beplakt met reclame. Je zag af en toe de
hele tram niet meer omdat er zoveel reclameplastic was aangebracht. Het
was ook een goede maatregel om met reclame op trams helemaal te stoppen
met uitzondering van een enkele reclame-uiting. Op de Amsterdamse Combino’s kom je reclame helemaal niet meer tegen. Dat gold trouwens ook
al voor de ‘oude’ series als ze de nieuwe kleuren hadden gekregen.
 |
 |
Terwijl we toch in een tijd leven, die bol staat van de reclame. Zo ook
op trams. In de vorige eeuw tenminste. Maar er was geen vervoerbedrijf
in Nederland, dat zoveel reclamemogelijkheid bood als het GVB. Die
reclame was niet uitzonderlijk. Je zag ze ook in andere landen. Over de
hele wereld. En over de gehele trams en bussen. Waardoor je niet meer
naar binnen, maar wel naar buiten kon kijken.
Eventuele fouten voorbehouden
(red.)
 laat een berichtje achter |
