|
Tramcolumn
193
REMISES EN GARAGESMAGIE
(040813)
Foto's van Tom Mulder
tenzij anders vermeld
tommulder@amsterdamsetrams.nl
De harten van alle tramhobbyisten gingen in de tijd
van de boeiende, klassieke Amsterdamse trams en bussen sneller kloppen
als de voor hen spannende, favoriete wagens na soms lange afwezigheid
plotseling weer verschenen. Het maakte niet uit waar dat gebeurde.
Gewoon op het CS of op andere Amsterdamse tram of busplekken. Waar de
echte tram of buskenners zonder te kijken de meeste wagens met hun ogen
dicht herkenden door de speciale geluidskenmerken van het materieel.
Garage Noord bussen 1, 157 en 28.
Er was een heel groot voordeel. Deze kenners hadden
dus erg goede oren. Ze leefden vierentwintig uur per dag bus en tram. En
ze sliepen vast met hun ogen en oren open. Want je weet maar nooit wat
er kon gebeuren. Natuurlijk beleefden zij nog meer spanning en plezier
voor de grote deuren van de Amsterdamse remises of van de CW.
Bus 1 – lijn 19 Osdorp.
Door deze serie werden de Utrechtenaren omgenummerd van 1-12 in 301-312.
Want we mochten natuurlijk meestal niet naar binnen.
Andere spannende momenten waren er als de favoriete wagens plotseling
toch gewoon weer hun ritten reden. Terwijl de hobbyisten dachten, dat de
trams of bussen om wat voor reden dan ook tijdelijk geen ritten reden en
in de remises of de CW waren verborgen. De trams of bussen waren soms
langere periodes van de straat als ze een grotere reparatie of een
kleine of grote revisie ondergingen.
Bus 12 lijn G Amstelveenseweg.
De spannendste momenten voor hobbyisten vonden plaats
als zij een garage- of remiserit mochten meemaken op binnenlopers. Iets
wat onmogelijk leek voor ‘normale’ Amsterdammers. En aan boord van de
binnenloper werden wij in de remises of garages plotseling
geconfronteerd met onze favoriete nummers, terwijl ze net die dag waren
gearriveerd met een nieuwe schade.
Bus 55, lijn M – Czaar Peterstraat. Het GVB had een nieuwe manier
bedacht om de lijnborden te maken. Dat gebeurde vanaf nu met sjablonen.
In plaats van geperforeerd metaal!
Enthousiaste reacties of kreten van teleurstelling
waren ook hier weer niet van de lucht. In mijn prille jeugd, slechts
enkele maanden geleden, mocht ik regelmatig mee met een buslijn
12-binnenloper naar Garage Oost in de Linnaeusstraat of beter op de
Oranje Vrijstaatkade. Toen avontuurlijk heel ver weg aan de andere kant
van de stad in een voor mij totaal onbekende wereld.
Bus 20, lijn C, Nieuwedammerdijk Amsterdam Noord
En als we dan de garageloodsen van Garage Oost
binnenreden dan stonden ze daar onze favoriete, soms verdwenen
autobusnummers of zelfs bussen, die we nog niet kenden omdat de series
in een ander stadsdeel reden! Hetzelfde gebeurde met de trams in de
Remise Havenstraat of in de Remise Lekstraat. En hoe groter de remise of
garage hoe meer trams of bussen.
Toen lijn 31 werd ingesteld, werden van de Gemeente Deventer 3
minibusjes overgenomen. Na enkele maanden werden ze vervangen door
nieuwe GVB-busjes. De busjes waren bestemd voor het lijntje 31 naar
Durgerdam.
Af en toe werden we ook geconfronteerd met
slachtoffers van lichte of ook zware verkeersongelukken, die op de
speciale reparatiesporen stonden te wachten in afwachting van hun
herstel. Meestal keerde het materieel terug in dienst, maar als de
schade te groot en het materieel te oud was, was het tijd om afscheid te
nemen. Het leven is keihard ook voor trams en bussen. Soms schrok je van
de grootte van de schade. Als bijvoorbeeld hele zijbeplatingen werden
vervangen, omdat die bij aanrijdingen waren opengereten.
Bus 11 – lijn M- Czaar Peterstraat.
Toch kwamen de aanrijdingslachtoffers dan toch weer
terug omdat zij (nog) niet konden worden gemist. In de tijd van de motor
en bijwagens was het altijd zo bijzonder omdat motorwagens altijd veel
schade opliepen, maar dat bijwagens vaak een onbeschadigde carriere
hadden. Maar zelfs op deze regel waren er grote uitzonderingen. Het
opvallende was altijd, dat je gewoon dacht, dat nieuw materieel om een
of andere reden niet kon beschadigen! Want daar was het te nieuw voor.
Bus 3 – lijn H Kalfjeslaan.
Korte tijd later werd dan bewezen, dat het
schaderisico voor oud materieel uiteraard groter was dan voor nieuw
materieel. De super stevige constructie van de gelede wagens tot aan
nummer 725 was natuurlijk fantastisch. Het meest bijzondere vond ik de
enorme contrasten tussen de 35 jaar oude twee-assers en de pas
afgeleverde spiksplinternieuwe dubbelgelede wagens. Nu maar hopen, dat
het GVB goed verzekerd was voor al die trams en bussen. Er zal best veel
verzekeringspremie zijn betaald!
Eventuele fouten voorbehouden
(red.)
 laat een berichtje achter |
