|
Tramcolumn
166
STUKKIE DOORLOPEN, ALSTUBLIEFT (150712)
Foto's van Tom Mulder
tenzij anders vermeld
tommulder@amsterdamsetrams.nl
En dan nu
eindelijk een onderwerp waar ik tientallen jaren op heb gewacht.
Microfoons! In de trams en bussen. Ze verschenen vanaf het midden van de
50-er jaren om in de kleine geledes het conducteurs en bestuurders te
vergemakkelijken om voor de passagiers interessante mededelingen te
doen. Zoals het afroepen van haltes en andere mededelingen zoals de
vraag ruimte te maken voor nieuwe passagiers.
Toen de gelede
wagens in 1957 e.v. werden geboren, waren de microfoons nog bijna meer
bijzonder dan de gelede wagens zelf. De bestuurders en conducteurs
hadden er zelf heel veel plezier in om de door deze microfoons te
grappen en te grollen. De ene geslaagde grap na de andere vloog de
passagiers onbetaald om de oren. Voor het GVB liep de grappenmakerij
echter totaal uit de hand, zodat de bestuurdermicrofoons na korte tijd
weer werden verwijderd.
De enige tot de passagiers pratende collega’s
waren nu de conducteurs, die, behalve dat zij haltes afriepen, ook de
passagiers voortdurend vermanend toespraken dat zij moesten doorlopen in
de trams (en bussen)en daardoor ook nieuwe passagiers een plaatsje te
gunnen. Er waren veel kleurrijke variaties op dit thema. Ik vond dat wat
met die microfoons! Het was voor mij toen een teken, dat het GVB met de
microfoons met z’n tijd was meegegaan. Zo’n microfoon leek zelfs toen
heel erg modern en zelfs een beetje spannend! Het was bijna radio! Na de
trams verschenen ze ook in de nieuw af te leveren autobussen. De iets
oudere generaties bussen hadden de microfoons nog net niet.
Zoals de
1-20-ers. Dat gold niet voor stopsignaleringen. Hoe nieuwer de bussen,
hoe groter de rode stopverzoeklichten en hoe feller ze brandden. Wat wel
heel bijzonder was, waren de dubbele instapdeuren in twee autobusseries,
de 71-85 van lijn 12 en de 188-199 van lijn 14. De lijn 14-bussen werden
een jaartje eerder afgeleverd dan de bussen voor de lijn 12-collega’s.
Lijn 14 was de vervanger van het kleine NZH-lijntje met enkele trams van
Sloterdijk naar het centrum en terug. Er was een reden voor die grote
busdeuren.
Bij de bouw van de bussen werd er rekening mee gehouden, dat
er op deze busseries conducteurs aanwezig zouden zijn! Op het laatste
moment werd besloten, dat de bussen toch zonder conducteurstoel zouden
worden afgeleverd. De conducteurstoel was voorzien op de plek voorin,
waar toen de driezitsbank in de lengte van de bus werd gesitueerd. De
dubbele deuren bleven! Dat zal voor de busbestuurders niet echt een
warme verrassing hebben betekend. Vooral in de eerste, koude buslijn
12-winter. Na deze dubbeledeurenbussen werd weer verder gegaan met
enkele deuren.
Alles bij elkaar waren de dubbele deuren eigenlijk
ongewild een goede suggestie, omdat ze het instappen van de wachtende
passagiers versnelden. De enige bussen met dubbele instapdeuren waren
vervolgens de gelede bussen, de 245 en 246! Deze dubbele deuren bevonden
zich echter achterin bij de conducteurs! Deze dubbele deuren waren
vanzelfsprekender dan de dubbele deuren in de 71-85 en 188-199. Het
klinkt misschien gek. Maar toen kende je alle busseries uit je hoofd. Ik
zou daar nu wat meer moeite mee hebben! Natuurlijk door de enorm grote
hoeveelheid bussen in de loop der jaren. Maar in de tussenliggende tijd
zagen we heel wat vreemde eenden/bussen in de bijt! Toen was een bus nog
een bus. Nu een produkt!
Eventuele fouten voorbehouden
(red.)
 laat een berichtje achter |
