Tramcolumn 162

TRAMBESTUURDER (030612)
Foto's van Tom Mulder tenzij anders vermeld
tommulder@amsterdamsetrams.nl

Is trambestuurder wel een beroep? Je kunt, als je door het GVB bent aangenomen, de hele dag de dingen doen, die je je hele leven al leuk vond. Soms heb ik wel eens de indruk, dat alle trambestuurders van het GVB hobbygenoten zijn. Het is mogelijk wat overdreven. Sorry! Nou is het GVB een ander bedrijf geworden dan tien jaar geleden met uitsluitend Combino’s en BN-trams.

Toen was de materieelvariëteit veel groter met de eerste geledes, de stuurstroomwagens, de elektronen en de BN-trams. De eerste waren de echte, moderne trams in Amsterdam. Ja, we hadden ook nog de bedroevende 725-ers en de geëmigreerde 780-ers en hun familiegenoten, die bijvoorbeeld zomaar werden gesloopt vanwege motorproblemen???

Gelukkig bleven enkele 780-ers nog in Amsterdam wonen. Maar een tramserie is niet meer compleet als niet alle exemplaren nog aanwezig zijn. Maar tramrijden is een fantastisch beroep! Het is het tamelijk intensief en je bent alleen geschikt als je tien paar ogen hebt, waarmee je ook gelijktijdig achteruit, naar boven en naar beneden kunt kijken en je moet ook een ijzersterk karakter bezitten en sociaal zijn. Met een groot incasseringsvermogen. Want als je tramrijdt, heb je toch die enorme verantwoording voor al die passagiers en je geest is eigenlijk altijd seconden eerder alert dan de rest van je lichaam. Je bent dan ook in 2012 meer aan het tramremmen dan aan het tramrijden. Mijn vader riep altijd ‘trambestuurder is geen vak’, toen zijn broer in 1954 bij het GVB ging werken.

Nou ik vond en vind trambestuurder tegenwoordig (en in 1954 ook) wel een vak in deze drukke tijden in het verkeer en die lange trams waar heel veel mensen in kunnen. In de 50-er jaren was een GVB-baan nou niet een baan waar je binnen van liep, terwijl je werktijden vaak een halve dag besloegen en je werkomgeving nou ook niet eerste klas was. Datzelfde gold voor je salaris, de wisselende seizoenen en je duidelijk herkenbare uiterlijk door je uniform met pet. Het leek net of je het voor je lol deed! Omdat het zoveel leuke kanten heeft. Het is erg afwisselend en geestelijk nogal vermoeiend door het intensieve verkeer en omdat je constant met mensen bezig bent. Iedere passagier vindt zichzelf de belangrijkste mens in het heelal en daarbuiten. Als bestuurder moet je overal een antwoord op weten, terwijl je door het verkeer heen goochelt in zeer drukke spitsuurtijden. Je bent ook nog, lijkt het, VVV-informant in alle wereldtalen. Nou heb ik het nog niet eens over mogelijke onvriendelijke passagiers.

Naast trambestuurder ben je dus ook nog psycholoog. En iedereen vindt jou en jouw vak het gewoonste van de wereld. Nou had ik het nog niet eens over de conducteurs op de Combino’s, waar konstant drommen passagiers vriendelijk of onvriendelijk zich aanmelden. Dus ik vraag me af of conducteurs/trices nog wel eens passagiers zien of zijn het schimmen die massaal voorbijschuiven? Met respect heb ik altijd naar het intensieve werk van het ‘rijdend’ personeel gekeken en geluisterd. Zouden deze GVB-ers na een lange, intensieve dienst op de bank onderuit zakken na afloop van hun dienst om een tramvideo te bekijken?

 

<< terug naar index Tramcolumns

volgende column >>

laat een berichtje achter