Bijdragen van Tom Mulder
Geheugen van de Amsterdamse tram

<< terug naar index Tramcolumns

volgende column >>

Tramcolumn 15

Share |

De tandarts (140609)
door Tom Mulder -
tommulder@amsterdamsetrams.nl

In 1963 stond in de krant, dat bij een groothandel in huishoudelijke artikelen op de Prins Hendrikkade, bijna recht tegenover het Centraal Station, naast de Sint Nicolaaskerk, een jongste bediende werd gezocht. Dat leek me wel wat. Het ging me niet zo zeer over het soort werk wat ik moest doen. Maar het feit, dat ik de hele dag midden in de stad, vlakbij het Centraal Station was in een tijd dat we bijna afscheid namen van de laatste twee-assers, leek me prachtig.

Eerst reed ik met lijn 27 naar het ’grote’ Postkantoor, uiteraard voor de groothandel, om de post op te halen. Met die grote postzak meldde ik me dagelijks bij de ouderwetse directie om voor hen de post te openen. Maar eerst keek ik natuurlijk op het Stationsplein voor de laatste tramnieuwtjes. En als het spannend werd, moest ik om natuurlijk 10 uur eerst ‘naar de tandarts’. In werkelijkheid reed ik dan met een leuke blauwe van lijn 24 tot het Weteringcircuit om 20 minuten te genieten van een tram, die in 1929 werd gebouwd. Het waren toch tramwagens, die bijna 35 jaar oud waren en niet waren te vergelijken met de spiksplinternieuwe dubbelgelede wagens. Je zag toen nog dagelijks tramverschillen, die je kon vergelijken met de verschillen tussen twee automerken. Een oude lelijke eend (oftewel een 2CV) vol deuken en een brandnieuwe glimmende Jaguar. Dus na drie kwartier stapte ik weer de groothandel binnen en keek op mijn horloge of de middagpauze al in aantocht was. Dan kon ik met mijn fotocamera weer allerlei trambijzonderheden maken. Als die er waren, belde ik een van mijn tramvrienden om hem de laatste nieuwtjes door te bellen. Hij belde diezelfde nieuwtjes dan weer door aan andere enthousiaste tramjunks.


Lijn 24 op het Weteringscircuit -
Foto Tom Mulder

Zoals je begrijpt, vlogen die dagen voorbij. Als ik het werk bij de groothandel te saai vond worden, verkaste ik van de groothandel in huishoudelijke artikelen naar een reclamebureau, waar het werk natuurlijk veel interessanter was. Ik zorgde er wel voor, dat mijn nieuwe arbeidsplaats in het centrum van de stad was. Zodat ik het dagelijkse tramgebeuren goed in de gaten kon houden. Mijn werk in de reclame stemde de directie tot grote tevredenheid en men besloot, dat ik dat werk maar op een brommer van de zaak moest doen. Dat waren natuurlijk gouden tijden. Na drie, vier maanden haalde de directie hun jongste aanwinst naar binnen. Dus weg was het rijden op mijn hartstikke nieuwe, blauwe Honda. Wat er voor terug kwam was een serieuze baan bij het reclamebureau.

LAATSTE DEEL DIASHOW: DE TWEE-ASSERS VAN TOM MULDER


15 afbeeldingen van de 470 t/m 475
Alle foto's gemaakt door Tom Mulder in de jaren '60
Voor het bekijken van deze foto's is een Flash Player vereist

Tijdens mijn verantwoordelijke baan moest ik dagelijks denken aan de gouden dagen in de reclame, toen ik de hele dag onderweg was en zat te genieten van alle tramuitzonderingen, die ik tegenkwam. Zoals het weer in dienst komen van de 411 en de 440, die jarenlang buiten dienst hadden gestaan maar nu noodzakelijk werden simpelweg omdat ze hard nodig waren. Je zou bijna wensen, dat je je hele leven jongste bediende kon blijven.

Eventuele fouten voorbehouden (red.)

 
<< terug naar index Tramcolumns

volgende column >>

omhoog

laat een berichtje achter

 

Bezoekersteller

eXTReMe Tracker