|
Tramcolumn
115
ELEKTRONEN IN DE REMISE LEKSTRAAT (040611)
door en met foto's van Tom Mulder -
tommulder@amsterdamsetrams.nl
Het besturen van
een elektroon leek altijd een fluitje van een cent. Je kon het zelfs met
je pink doen. Toch was dat besturen van de trams van de serie 670-724 in
principe voorbehouden aan de bestuurders, die vanuit de Remise
Havenstraat leken te opereren. Er leek echter geen week voorbij te gaan,
dat een elektroon ‘tijdelijk’ verhuisde van de Remise Havenstraat naar
de Remise Lekstraat. Een verschijnsel, dat zich ‘vroeger’nooit leek voor
te doen.
De elektronen waren
natuurlijk de trams van de lijnen 6,7 en 10. Hoewel je ze ook zag op
lijn 1, 2, 13, 16, 17 en 24. Je zou bijna denken, dat de serie groter
was dan de 55 wagens met al die lijnen. Beide remises kwamen zo nu en
dan om verschillende redenen trams te kort. Het leek ook of de Remise
Lekstraat regelmatig een grotere behoefte aan logés had dan de Remise
Havenstraat. Af en toe zag je bijvoorbeeld wel eens plotseling een
635-er op lijn 10, maar dat leek meer uniek dan een 670-er op lijn 3 of
4. Vooral in de begintijd van de serie waren de 670-ers echt heel
bijzonder technische atleten.
 |
 |
Bijna een technische
attractie. Dat was in een tijd, dat nog niet uitsluitend computers over
de hele wereld de diensten uitmaakten. Voor leken zoals wij, de
tramhobbyisten, waren die computergestuurde tramwagens het summum. Het
was een wonder, dat de bestuurders niet Drs., Dr. of Ing. voor hun naam hadden staan. Het was
ongekend, dat deze computertechnici de trams bestuurden met een groter
gemak dan dat zij een keteltje water verwarmden. Ik denk zelfs, dat zij
met een grotere eenvoud een 670-er bestuurden dan dat zij met een 602-er
reden. Bij een conventionelere besturing dan bij de 670-ers hoorde je
meer de ouderwetse tramgeluiden van bijvoorbeeld de schakelkast. En dat
was bij de 670-ers helemaal verdwenen. En hoorde je in de
bestuurdersruimtes ook meer de geluiden, die bij het rijden met een tram
hoorden. Het leek ook of de 670-ers sneller reden dan de trams uit
andere series. Als passagier had ik wel eens de angsten, dat een 670-er
niet op tijd zou remmen.
Gewoon omdat er
fysiek bijna niets gebeurde. Of stel, dat een 670-er zich per ongeluk
zou vergissen! Het was toch een bijna menselijke computertram, die nu
het werk deed. Ik had ook altijd het idee, dat bestuurders een speciale
opleiding moesten volgen om een 670-er te kunnen besturen. Het meest
bijzonder vond ik als een 670-er op lijn 3 verscheen. Lijn 4 of 14 vond
ik minder bijzonder. Zonder reden overigens. Maar je zag aan de logés
gewoon, dat ze niet in de Remise Lekstraat thuishoorden. Sommige 670-ers
leken ook wel veel langer in de Remise Lekstraat op bezoek te zijn dan
andere. Vooral de hoge nummers bleven veel langer tijdelijke Remise Lekstraattrams.
 |
 |
En waarom? Niemand
die het weet. Als ik alle bezoekende 670-ers op een lijstje achter
elkaar zou zetten, zou misschien toch blijken, dat er een vergelijkbare
verdeling van alle 670-ers had plaatsgevonden. Ik zit me ook af te
vragen of er Remise Lekstraatbestuurders ’s ochtends vroeg verbaasd
reageerden als er weer eens een 670-er klaar stond om mee uit te rijden.
In plaats van een 635-er. Dan komt hier de clou van het verhaal: waarom
stuurde de Remise Havenstraat altijd 670-ers naar de Remise Lekstraat en
bijvoorbeeld geen 602-ers of 725-ers als er werd gevraagd om tijdelijke
materieelversterkingen?
Eventuele fouten voorbehouden
(red.)
 laat een berichtje achter |
