Bijdragen van Tom Mulder
Geheugen van de Amsterdamse tram

<< terug naar index Tramcolumns

volgende column >>

Tramcolumn 115

Share |

ELEKTRONEN IN DE REMISE LEKSTRAAT  (040611)
door en met foto's van Tom Mulder -
tommulder@amsterdamsetrams.nl

Het besturen van een elektroon leek altijd een fluitje van een cent. Je kon het zelfs met je pink doen. Toch was dat besturen van de trams van de serie 670-724 in principe voorbehouden aan de bestuurders, die vanuit de Remise Havenstraat leken te opereren. Er leek echter geen week voorbij te gaan, dat een elektroon ‘tijdelijk’ verhuisde van de Remise Havenstraat naar de Remise Lekstraat. Een verschijnsel, dat zich ‘vroeger’nooit leek voor te doen.

De elektronen waren natuurlijk de trams van de lijnen 6,7 en 10. Hoewel je ze ook zag op lijn 1, 2, 13, 16, 17 en 24. Je zou bijna denken, dat de serie groter was dan de 55 wagens met al die lijnen. Beide remises kwamen zo nu en dan om verschillende redenen trams te kort. Het leek ook of de Remise Lekstraat regelmatig een grotere behoefte aan logés had dan de Remise Havenstraat. Af en toe zag je bijvoorbeeld wel eens plotseling een 635-er op lijn 10, maar dat leek meer uniek dan een 670-er op lijn 3 of 4. Vooral in de begintijd van de serie waren de 670-ers echt heel bijzonder technische atleten.

Bijna een technische attractie. Dat was in een tijd, dat nog niet uitsluitend computers over de hele wereld de diensten uitmaakten. Voor leken zoals wij, de tramhobbyisten, waren die computergestuurde tramwagens het summum. Het was een wonder, dat de bestuurders niet Drs., Dr. of Ing. voor hun naam hadden staan. Het was ongekend, dat deze computertechnici de trams bestuurden met een groter gemak dan dat zij een keteltje water verwarmden. Ik denk zelfs, dat zij met een grotere eenvoud een 670-er bestuurden dan dat zij met een 602-er reden. Bij een conventionelere besturing dan bij de 670-ers hoorde je meer de ouderwetse tramgeluiden van bijvoorbeeld de schakelkast. En dat was bij de 670-ers helemaal verdwenen. En hoorde je in de bestuurdersruimtes ook meer de geluiden, die bij het rijden met een tram hoorden. Het leek ook of de 670-ers sneller reden dan de trams uit andere series. Als passagier had ik wel eens de angsten, dat een 670-er niet op tijd zou remmen.

Gewoon omdat er fysiek bijna niets gebeurde. Of stel, dat een 670-er zich per ongeluk zou vergissen! Het was toch een bijna menselijke computertram, die nu het werk deed. Ik had ook altijd het idee, dat bestuurders een speciale opleiding moesten volgen om een 670-er te kunnen besturen. Het meest bijzonder vond ik als een 670-er op lijn 3 verscheen. Lijn 4 of 14 vond ik minder bijzonder. Zonder reden overigens. Maar je zag aan de logés gewoon, dat ze niet in de Remise Lekstraat thuishoorden. Sommige 670-ers leken ook wel veel langer in de Remise Lekstraat op bezoek te zijn dan andere. Vooral de hoge nummers bleven veel langer tijdelijke Remise Lekstraattrams.

En waarom? Niemand die het weet. Als ik alle bezoekende 670-ers op een lijstje achter elkaar zou zetten, zou misschien toch blijken, dat er een vergelijkbare verdeling van alle 670-ers had plaatsgevonden. Ik zit me ook af te vragen of er Remise Lekstraatbestuurders ’s ochtends vroeg verbaasd reageerden als er weer eens een 670-er klaar stond om mee uit te rijden. In plaats van een 635-er. Dan komt hier de clou van het verhaal: waarom stuurde de Remise Havenstraat altijd 670-ers naar de Remise Lekstraat en bijvoorbeeld geen 602-ers of 725-ers als er werd gevraagd om tijdelijke materieelversterkingen?

Eventuele fouten voorbehouden (red.)

 
<< terug naar index Tramcolumns

volgende column >>

omhoog

laat een berichtje achter

 

Bezoekersteller

eXTReMe Tracker