Tramcolumn
105
DE ONDERDELEN ZIJN OP (270311)
door en met foto's van Tom Mulder -
tommulder@amsterdamsetrams.nl
Amsterdamse tramhobbyisten waren hooglijk verbaasd toen in 1999
plotseling twee oergelede, keurig geschilderde wagens het leven lieten,
terwijl zeer kort daarvoor in beide wagens conducteurcabines werden
ingebouwd. Dus daar werden tweemaal fl.15.000,00 gulden over de balk
gegooid, want dat kostte het opnieuw inbouwen van de conducteurcabines.
En fl.30.000,00 is erg veel geld! En daarnaast wil een hobbyist
eigenlijk dat nooit een enkele tram wordt afgevoerd. De 612 en de 617
waren ook niet afgeschreven of zakten door hun hoeven. Nee, de enige
reden was, dat het GVB de andere 602-ers rijdende moest houden en er
totaal geen onderdelen meer waren. Ja en wat doe je dan. Nou, dan pak je
de 612 en de 617. Volgens mij had de 612 nog geen week rondgereden met
de spiksplinternieuwe conducteurscabine.
 |
 |
Misschien wel nog korter! Als
ik de 612 hoor noemen, moet ik weer denken aan de toen
spiksplinternieuwe 612, die in 1961 in de Witte de Witstraat op een
vrachtwagen botste. Toen kon je niet bedenken, dat de 612 nog bijna 40
jaar zijn best moest doen. Toen beide wagens waren uitgerangeerd, werden
zij op het achterterrein van de Remise Havenstraat gedeeltelijk buiten
de rails geplaatst. Ook iets wat voor de rechtgeaarde hobbyist niet te
begrijpen is. Een tram hoort in de rails. Maar het is nog niet zo erg
als een wagen, die wordt afgevoerd. Nu stonden ze nog in de remise en
wie weet kwamen ze wel weer terug in de rails........ ‘Onderdelen’
werden trouwens een steeds groter probleem voor alle gelede wagens.
 |
 |
Alles raakte op! Maar dat kon ook wel na meer dan 40 jaar. Het gold voor
de 670-ers en dus ook voor de 602-ers. Moet je je eens voorstellen
hoeveel verschillende onderdelen er moeten zijn geweest. Wat ook grappig
was, was het kaartsysteem in de Remise Havenstraat (en waarschijnlijk
ook in de Lekstraat) waarop onder meer de verschillende revisiedata
werden bijgehouden. Eigenlijk wel logisch, want hoe moest je anders de
revisiedata bijhouden? Er werd in de gelede wagens geen datum
geschilderd in de bestuurderscabines als bij de blauwen en voorgangers.
Ik had die kaartsystemen graag in mijn verzameling gehouden. Met zo’n
kaartsysteem had je toch een beetje het idee, dat de trams voor eeuwig
bij je waren. Wat me ook altijd heeft geintrigeerd was het aantal
kilometers wat de trams moeten hebben afgelegd. 1 miljoen, 2, 3 miljoen
kilometer? Als je nagaat wat er in 40 jaren allemaal werd veranderd aan
de 602-ers. Zowel innerlijk als uiterlijk.
 |
 |
Het werden uiteindelijk heel
andere trams dan toen ze voor de eerste keer de Beijnesfabriek in
Beverwijk verlieten. Ze waren grijs, keurig, lang en sensationeel als
je ze met hun voorgangers vergeleek! Met zachte zitplaatsen, ruim en erg
luxe ingericht als je ze met hun voorgangers vergeleek. Daar komt nog
bij dat de rij- en remstang voor de bestuurders ook heel apart was,
vergeleken met het verleden. Het leek in het begin of die stang van de
Maan kwam. Ik wil niet overdrijven, maar deze trams hebben dus ongeveer
40 jaren bijna dagelijks door de Amsterdamse straten gereden. Soms met
wielen met platte kanten; een andere keer pas geschilderd in grijs of in
geel. Eerst met de oorspronkelijke lijnfilm opgevolgd door de lijnfilm
nieuwe stijl. De ene dag op lijn 1 en de dagen of weken daarop op bijna
alle andere lijnen. En soms stapten wij zelf in als
passagier.............En iedere dag waren er (meestal) andere
bestuurders/sters.
Eventuele fouten voorbehouden
(red.)
 laat een berichtje achter |