Bijdragen van Tom Mulder
Geheugen van de Amsterdamse tram

<< terug naar index Tramcolumns

volgende column >>

Tramcolumn 9

Share |

Lijn 3 avonturen (050509)
door Tom Mulder -
tommulder@amsterdamsetrams.nl

Lijn 3 vond ik altijd de lijn van de spannende route. Met allerlei bijzondere variaties. Er waren hele stukken in het traject waar flink kon worden doorgereden. Maar zelfs de standplaats in de Planciusstraat, waar heel lang de trams gewoon midden op straat stonden zonder enig trottoir of een eindhalte voor de passagiers, was avontuurlijk. In de Planciusstraat stonden in de 50-er jaren regelmatig drie diensten van lijn 3 te wachten.

De lus via de Houtmankade had ook iets speciaal vanwege de drukke binnenvaartroute. Hetzelfde gold voor het oude spoorwegviaduct, die de trams maar een erg nauwe doorrijdruimte gaven. Later is dat verbeterd toen een nieuw viaduct werd geplaatst. Daarvoor slingerden de trams als het ware van de Planciusstraat naar het Haarlemmerplein. Maar er waren nog andere bijzonderheden. Het is ongelofelijk, dat de onlogische knik in de route van lijn 3 zo lang heeft bestaan. Ik bedoel natuurlijk het decennialang omrijden van lijn 3 (en in veel mindere mate lijn 2) via het Leidse Bosje en de P.C.Hooftstraat in plaats van het logische rechtdoor rijden over de Vondelbrug. Het scheelde niet alleen gigantisch in rijtijd, maar ook in vervoersonlogica om deze omrijdroute door een toen nog stille P.C.Hooftstraat te handhaven.
Het leek destijds voor de passagiers, maar ook voor de lijn 3-bestuurders, bijna een avontuur om deze Leidse Bosje-variant te moeten nemen. Het leek ook wel of deze route speciaal door de directie in het GVB-hoofdkantoor was geschapen om zodoende lijn 3 in de gaten te kunnen houden. De bestuurders keken altijd met enige achting als ze het hoofdkantoor passeerden. Of misschien keken ze wel naar hun collega’s als die in het ‘ter beschikking-lokaal’, rechts onderin, zaten te wachten op een nieuwe dienst. Alleen al de slinger om het Leidse Bosje heen, in oost-westelijke richting, was een avontuur op zich. Dat kwam natuurlijk ook door de elektrische wissels.


De 458 op lijn 3 op de Ceintuurbaan / Van Woustraat - Foto Tom Mulder

De rit door de P.C.Hooftstraat was een happening. Net zoals de bocht Hobbemastraat - P.C.Hooftstraat, die rakelings langs het trottoir ging. Hetzelfde kon worden gezegd van de bocht P.C.Hooftstraat - Van Baerlestraat. Ik denk, dat het hele P.C.Hooftstraatverhaal voor lijn 3 wel twee extra wagens scheelde. Maar ook de slingers na de brug over de Amstel en die achter het Onze Lieve Vrouwe Gasthuis maakten van lijn 3 wat bijzonders. Dat gold ook voor de eindlussen in oost van zowel lijn 3 als vroeger voor lijn 10. Lijn 10 had niet alleen in oost een bijzondere eindlus vanwege alle bebouwing, maar ook in west. Lijn 10 bereed tot het begin van de 50-er jaren zelfs de Haarlemmerweg.

VERVOLG DIASHOW: DE TWEE-ASSERS VAN TOM MULDER


20 afbeeldingen van de 438 t/m 441
Alle foto's gemaakt door Tom Mulder in de jaren '60
Voor het bekijken van deze foto's is een Flash Player vereist

De lijn 3-route was in de 50-er jaren ook een gevaarlijke route getuige de vele spectaculaire aanrijdingen, zoals bij de kruising met de Overtoom, de kruising met het Concert Gebouw en toen de 444 sneuvelde bij het Muiderpoort Station. Ja, er was altijd wel iets te beleven langs de avontuurlijke route van lijn 3. Als je in de Frederik Hendrikstraat op lijn 3 wachtte, gebeurde het erg vaak, dat er wel drie stellen tegelijk uit oost kwamen.

Eventuele fouten voorbehouden (red.)

 
<< terug naar index Tramcolumns

volgende column >>

omhoog

laat een berichtje achter

 

Bezoekersteller

eXTReMe Tracker